Choroba Alzheimera jest nieodwracalną, postępującą chorobą mózgu, która powoli niszczy pamięć i upośledza procesy poznawcze. Obserwowanie osoby zdiagnozowanej może być szczególnie dotkliwe i bolesne dla jej bliskich, którzy na każdym etapie choroby stają przed trudnymi decyzjami i wyzwaniami. Jak więc efektywnie zadbać o swoich ukochanych pozostawiając czas na wypełnianie codziennych obowiązków oraz zaspokajanie własnych potrzeb?
Alzheimer - jak się objawia?
Początki choroby Alzheimera są mało charakterystyczne, można więc z łatwością przeoczyć pierwsze sygnały wysyłane przez naszych najbliższych. Do najczęściej wymienianych objawów początkowych zalicza się:
trudność w przypominaniu słów i ogólne problemy z pamięcią
zaburzenia orientacji przestrzennej oraz utrata poczucia czasu
zadawanie w kółko tych samych pytań
nagminne gubienie rzeczy
zaburzenia nastroju i zmiany osobowości
zaburzenia wzrokowe (problemy z czytaniem, trudność w rozpoznawaniu osób)
Choroba Alzheimera przez długie lata może pozostawać w ukryciu, co powoduje trudności w diagnozie oraz znaczne opóźnienie w niesieniu pomocy tym, których kochamy. W ostatnim stadium otępiennym osoba chora wymaga stałej opieki oraz wsparcia osób trzecich, często angażując w codzienną pomoc rodzinę, małżonka, centra pomocy klinicznej czy Kliniki Seniora. Najważniejszym, co możemy zrobić dla naszych najbliższych, to nie bagatelizować pierwszych sygnałów wysyłanych przez ich organizmy i zgłaszać się po poradę medyczną i psychologiczną bez względu na wiek, charakter czy stan zdrowia pacjenta.
Alzheimer w rodzinie - czego potrzebują nasi bliscy?
Potrzeby chorego będą różnić się ze względu na stadium choroby, w którym obecnie się znajduje. W każdym momencie nieoceniony może okazać się jednak spokój opiekuna - zajmowanie się chorą babcią, dziadkiem czy rodzicem może powodować frustrację oraz lęk o ich przyszłość, a to często prowadzi do wahań nastroju oraz wzmożonej nerwowości. Okazywanie wsparcia poprzez zrozumienie, delikatny ton głosu oraz cierpliwość jest nieocenionym sposobem na zachowanie kontaktu z osobą chorą - nawet jeżeli nie rozumie znaczenia poszczególnych słów, może zrozumieć płynące z opanowania oraz spokoju dobre intencje najbliższych.
Równie istotne jest zapewnienie choremu regularnego planu dnia oraz zachęcanie go do samodzielności. Powtarzalność ma dobroczynny wpływ na ćwiczenie procesów pamięciowych oraz wzmaganie poczucia bezpieczeństwa wśród pacjentów otępiennych. Posiłki podawane o tej samej porze, poranne spacery i wieczorne oglądanie zdjęć - to wszystko może okazać się niezastąpionym wsparciem w chorobie dla tych, których kochamy. Dbanie o higienę, wybór garderoby czy podejmowanie decyzji odnośnie sporządzenia ulubionego obiadu również pomogą poczuć się osobie cierpiącej na Alzheimera niepodległą i posiadającą kontrolę jednostką. Jeżeli babcia szczególnie lubi zajmować się ogrodem, a dziadek majsterkować w garażu, zapewnijmy im możliwość do zajmowania się własnymi pasjami tak długo, jak to możliwe.
Niepodważalnie trudną decyzją do podjęcia przez rodzinę jest także miejsce zamieszkania osoby chorej. We wcześniejszych stadiach choroby pacjenci zazwyczaj mieszkają w swoich własnych domach, bez ingerencji osób trzecich. Warto jednak zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie choremu bezpieczeństwa: odpowiednio dobrana kuchenka z możliwością odcięcia gazu, zabezpieczenie okien, rogów i kątów, schowanie niebezpiecznych przedmiotów, czujnik dwutlenku węgla, a czasami nawet kamera przy drzwiach wejściowych - chociaż może to być bolesne, rodzina i opiekunowie powinni mieć świadomość z nieodwracalnego i postępującego charakteru choroby.
Gdzie szukać wsparcia?
Zapewnienie tych wszystkich udogodnień - od regularnego planu dnia po przyjazną atmosferę w domu - dla wielu z nas może okazać się nie lada wyzwaniem. W dzisiejszych czasach często sami nie możemy pozwolić sobie na odrobinę luksusu związanego z relaksem i odpoczynkiem, zaplanowanie więc zupełnie nowego i przewartościowanego harmonogramu życia wydaje się być praktycznie nieosiągalne dla zapracowanych dzieci i wnuczków osób chorych, którzy często winią się za taki stan rzeczy, poświęcając ukochanemu choremu całe swoje zasoby energetyczne i czasowe.
W procesie dbania o naszych bliskich, należy jednak pamiętać o sobie! Istnieją miejsca, które w profesjonalny i efektywny sposób są w stanie zająć się osobami zdiagnozowanymi, które nie wymagają hospitalizacji, jednak ze względu na występujące ograniczenia wymagają systematycznej opieki pielęgnacyjnej. Szczególnie warta uwagi może okazać się Klinika Seniora, która nie tylko spełnia surowe kryteria postawione dla oddziału opieki długoterminowej, ale dysponuje również wysoko wykwalifikowaną kadrą działającą z pasją, uśmiechem oraz pełnym profesjonalizmem. Wieloletnie doświadczenie personelu zapewnia bezpieczeństwo naszych najbliższych, stały rytm dnia, ich komfort oraz możliwość realizowania siebie pod okiem specjalistów - czyli wszystko to, co chcielibyśmy podarować w chorobie tym, których kochamy.
*Artykuł sponsorowany
