Co to jest?
Świadczenie pielęgnacyjne to wsparcie finansowe dla osób, które z powodu opieki nad osobą niepełnosprawną zrezygnowały z własnej pracy zawodowej. Pieniądze są wypłacane co miesiąc.
Co się zmieni?
Teraz świadczenie pielęgnacyjne jest wypłacane, gdy niepełnosprawność powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole albo w szkole wyższej, maksymalnie do 25 roku życia.
Od 1 stycznia 2024 opiekunowie osób niepełnosprawnych będą mogli korzystać z tego świadczenia do momentu ukończenia przez nie 18 lat.
Po osiągnięciu pełnoletności osoby niepełnosprawne będą mogły otrzymywać świadczenie wspierające. Jego wysokość będzie ustalana indywidualnie.
Kolejna ważna zmiana – opiekunowie będą mogli wykonywać pracę zarobkową, a także pobierać własne świadczenia emerytalno-rentowe, nie tracąc przy tym prawa do zasiłku.
Świadczenie pielęgnacyjne będą mogły też pobierać rodziny zastępcze, osoby prowadzące rodzinne domy dziecka i dyrektorzy placówek pieczy zastępczej.
I jeszcze jedna istotna zmiana. Jeśli rodzic lub opiekun sprawują opiekę nad więcej niż jednym dzieckiem z niepełnosprawnościami, świadczenie pielęgnacyjne będzie podwyższane o 100 proc. na drugie i każde kolejne dziecko z niepełnosprawnościami.
Oznacza to tyle, że od 1 stycznia na każde dziecko będzie wypłacane odrębne świadczenie pielęgnacyjne.
Ile wyniesie?
Obecnie świadczenie pielęgnacyjne wynosi 2458 zł miesięcznie. Od 1 stycznia 2024 r. wzrośnie o ponad 500 zł – do 2988 zł miesięcznie.
Komu przysługuje?
Ze świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z pracy zawodowej lub innej pracy zarobkowej mogą skorzystać:
• matka lub ojciec osoby z niepełnosprawnością,
• faktyczni opiekunowie dziecka,
• osoba będąca rodziną zastępczą spokrewnioną,
• inna osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Jak się ubiegać?
Żeby otrzymać świadczenie pielęgnacyjne wystarczy złożyć wniosek o przyznanie go. Można to zrobić:
• przez internet za pomocą portalu Emp@tia,
• osobiście lub listownie we właściwym ośrodku pomocy społecznej albo urzędzie gminy lub miasta.